De grote kracht van vrijheidsdressuur

” In 2011 ben ik via Lydia Nieuwe Weme voor het eerst in contact gekomen met vrijheidsdressuur. Natuurlijk maakte het showelement van vrijheidsdressuur meteen indruk op me, de kunstjes die je je paard kan leren variërend van ‘simpel’ stil staan tot een ingewikkelde pas en buiging vond ik indrukwekkend. Op zich was ik niet perse geïnteresseerd het leren van deze kunstjes aan mijn paardje Lissie, maar het idee om Lissie te trainen op vrijwillige basis en met het spelelement, dat stond me gelijk aan. En na een sessie met Lydia bleek dat Lissie er minstens zo enthousiast over was, met de oortjes naar voren en volle interesse had ze de ‘klik’ en de eerste oefeningen zo door. Wat ik me pas later realiseerde, is hoe belangrijk de onderliggende techniek van deze methode ook is voor de dagelijkse omgang met je paard. Het is namelijk gewoon een vorm van communicatie. Lydia maakte me bewust van elk signaal dat ik gaf naar Lissie, en ook de signalen die ik terug kreeg. Je leert je paard beter begrijpen. En dan de uitdaging: hoe kun je deze signalen omzetten in het creëren van een begrijpende en fijne omgang met elkaar? Dat begint al met rust en ontspanning op de poetsplaats, het opzij gaan met een kleine aanraking en het niet laten schooien om snoepjes bijvoorbeeld. Juist deze kleine dingen zijn de grote kracht van vrijheidsdressuur. En het leuke is, zodra Lissie doorheeft dat we een vrijheidsdressuur training gaan doen staat ze (bijna letterlijk) te springen. Je leert op een andere manier te communiceren met je paard, je paard beter te begrijpen, en je krijgt er plezier en vertrouwen voor terug. Het enthousiasme en kundigheid van Lydia hebben hierdoor een nieuwe wereld voor me geopend in de omgang met mijn paard. En nu, een aantal jaar verder, scoren Lissie en ik op ingewikkeld kunstjes niveau nog steeds niet heel hoog, maar deze manier van communicatie gebruiken we nu wel dagelijks. “

Iris Boumans